Jednokratna novčana pomoć

Pravo na jednokratnu novčanu pomoć obezbeđuje se licu koje se iznenada ili trenutno nađe u stanju socijalne potrebe.

Stanjem socijalne potrebe se smatra takvo stanje u kojem je pojedincu ili porodici neophodna društvena pomoć u cilju savladavanja socijalnih i životnih teškoća u stvaranju uslova za zadovoljavanje osnovnih životnih potreba, ukoliko se te potrebe ne mogu na drugi način zadovoljiti.

Jednokratna pomoć može biti novčana, u natiri ili novčana naknada za dobrovoljno radno angažovanje.

Novčana naknada za dobrovoljno radno angažovanje u lokalnoj zajednici pripada zdravo i radno sposobnim licima, koja se nalaze u stanju socijalne potrebe, a po osnovu dobrovoljnog radnog angažovanja kod javnog preduzeća u koji ga uputi Centar za socijalni rad za opštinu Čoka, a po prethodno zaključenom sporazumu lokalne samouprave i javnog preduzeća.

Pojedinačni iznos jednokratne novčane pomoći utvrđuje voditelj slučaja centra u svakom pojedinačnom slučaju najviše do visine iznosa novčane socijalne pomoći za jednog člana.

U izuzetnim slučajevima (požar, poplava ili druga elementarna nepogoda, smrt člana porodice koji izdržava porodicu, podrška mladim osobama za osamostaljivanje nakon prestanka smeštaja u hraniteljsku porodicu ili ustanovu socijalne zaštite) visina jednokratne pomoći može biti veća od iznosa novčane socijalne pomoći iz stava 1. ovog člana na predlog voditelja slučaja.

Pomoć u naturi sastoji se u nabavci paketa hrane i ogreva, a obezbedila bi se korisnicima prava na materijalno obezbeđenje i drugim licima u stanju socijalne potrebe, a posebno samohranim roditeljima, invalidima i bolesnim licima kao i ostarelim licima bez porodice radi potrebe očuvanja minimalne egzistencije.

Oprema i troškovi prevoza korisnika za smeštaj u ustanovu socijalne zaštite ili drugu porodicu

Pravo na opremu i troškove prevoza korisnika za smeštaj u ustanovu socijalne zaštite ili hraniteljsku porodicu ima lice koje se upućuje na smeštaj u ustanovu socijalne zaštite ili hraniteljsku porodicu, a tu opremu ne može samo da obezbedi, niti mu je mogu obezbediti srodnici koji su po zakonu dužni da učestvuju u njegovom izdržavanju.Oprema korisnika za smeštaj u ustanovu socijalne zaštite ili hraniteljsku porodicu obuhvata odeću, obuću da bi se zadovoljio minimum najneophodnijih potreba u momentu smeštaja kao i troškove prevoza.

Pravo na opremu iz stava 1. ovog člana utvrđuje Centar u postupku smeštaja korisnika u ustanovu socijalne zaštite ili hraniteljsku porodicu, u skladu sa zakonom.

Naknada troškova sahranjivanja

Sredstva na ime troškova sahrane obezbeđuju se u budžetu opštine u slučaju smrti:

• lica koja su koristila pravo na novčanu socijalnu pomoć u skladu sa Zakonom o socijalnoj zaštiti
• lica koja su bila na smeštaju u ustanovi socijalne zaštite ili u drugoj porodici, a koja nemaju imovine niti srodnike koji su u mogućnosti i obavezi da snose ove troškove
• lica bez ličnog identiteta ili bez prebivališta, a koja su se u trenutku smrti zatekla na teritoriji opštine
• i lica koja nemaju srodnike ili njihovi srodnici nisu u mogućnosti da snose ove troškove.

Pravo na naknadu troškova sahrane utvrđuje Centar.

Naknada troškova sahrane utvrđuje se u visini najnižih troškova učinjenih za nabavku najneophodnije opreme ili izvršenih usluga sahrane.

Naknada troškova sahrane može se priznati licu koje ih je snosilo, a najviše do dvostrukog iznosa novčane socijalne pomoći za jednog člana.

Opština ima pravo na refundiranje učinjenih troškova za sahranu iz zaostavštine lica.

Postupak na ostvarivanje prava na troškove sahrane kao i druge poslove koje je neophodno obaviti u vezi sa ovim pravom, sprovodi Centar za socijalni rad.